| ||
|
ضرورت بزرگداشت مقام علمی استاد ارجمند جناب آقای دکتر شاکر
بسیار سفر باید تا پخته شود خامی
بسمه تعالی
با اهدای سلام...
روز دوشنبه هفته جاری مؤرخ 20 بهمن ماه 1393، همکاران محترم گروه علوم قرآن برای تبادل نظر درباره مسائل جاری گروه و نیز بررسی طرح‌های دانشجویان دکتری و ارشد گردهم آمده بودند؛ یکی از مسائل مطرح در این نشست، نامه‌ای از دانشگاه خوارزمی بود؛ رئیس دانشگاه خوارزمی از رئیس دانشگاه قم درخواست می‌کند تا نظرش را درباره تقاضای انتقال جناب آقای دکتر محمد کاظم شاکر از جمع دانشگاهیان قم و پیوستن به اعضای هیأت علمی دانشگاه خوارزمی اعلام دارد؛ نامه با پاراف ریاست محترم به دانشکده الهیات و سپس به گروه فرستاده می‌شود؛ آقای دکتر شاکر با اصرار از مدیریت محترم گروه می‌خواهد تا هرچه سریعتر نظر موافق خود را اعلام نماید و مدیر گروه پس از گفتگو با در نظر گرفتن شرایط خاص و غبطه متقاضی بی‌درنگ اقدام می‌کند؛ لکن معاون محترم دانشکده مجددا از ایشان می‌خواهد تا اعضای گروه نیز در جریان قرار گیرند و نظر آنان نیز لحاظ گردد؛ بحث‌های مختلفی از سوی همکاران ارجمند در موافقت و مخالفت با رفتن استاد گرامی جناب آقای دکتر شاکر در می‌گیرد و نهایتا با توجه به موقعیت ایشان و پای‌فشاری بر انتقال به هر قیمتی، از مدیر محترم خواسته می‌شود تا ضمن اعلام تأثر فراوان از هجرت آقای دکتر شاکر از دانشگاه قم به دانشگاه خوارزمی و گرامی‌داشت مقام علمی وی با درخواست ایشان موافقت شود؛ مسلما آقای دکتر شاکر برای رسیدن به چنین عزم و اقدامی، مسیری طولانی طی کرده است که ما از بسیاری از چیزها بی‌خبریم! اما سرِّ اینکه بنده این ماجرا آری این ماجرا! را قدری با آب و تاب نقل نمودم، این است که می‌خواهم درباره آن چند جمله‌ای با همکاران ارجمند دانشگاهی سخن بگویم:
1. اینکه چرا و به چه علت جناب آقای دکتر شاکر و برخی از همکاران دیگر در اندیشه هجرت به پایگاه علمی دیگری در کشور هستند، مسأله‌ای مهم و درخور تأمل است که باید درباره آن به‌طور جداگانه به بحث و گفتگو پرداخت و علل و آسیب‌های آن را به نحو جدی و ریشه‌ای بررسی و تحلیل نمود.
2. اینکه به‌رغم مفاد آیین‌نامه فعلی مدیریت دانشگاه‌ها- همه عزل و نصبها انتصابی است و گروه‌های آموزشی هیچ‌گونه نقشی در جذب و یا دفع اعضای هیأت علمی جدید و نیز انصراف و یا استعفای همکاران علمی گروه ندارند- چرا و به چه مناسبت در این مورد از گروه نظرخواهی می‌شود، جای تأمل دارد! خوشبینانه‌ترین وجه آن، این است خواسته‌اند بار مسؤولیت رفتن عضو باسابقه گروه را بر عهده مدیر و یا همکاران گروه بیندازند و گرنه، موافقت دو رئیس دانشگاه قم و خوارزمی برای خاتمه دادن به این درخواست، کافی بود.
3. نزدیک به بیست سال است که آقای دکتر شاکر با دانشگاه قم همکاری آموزشی، پژوهشی و اجرایی دارد؛ خدمات ارزشمند ایشان در عرصه تدریس و تربیت و راهنمایی دانشجویان، تدوین و تألیف آثار علمی و پژوهشی و تلاش در راستای ارتقای جایگاه دانشگاه قم با احراز رتبه استاد تمامی و استاد نمونه کشوری، موجب افتخار و مباهات همکاران گرامی و همه دانشگاهیان و دانشجویان دست‌پرورده ایشان است و هرگز نام و یاد ایشان از خاطره ما فراموش نخواهد شد.
4. اینجانب به سهم خودم از رفتن ایشان آن هم با کوله باری سنگین از اندوه و نامهربانی از سوی مقامات رسمی دانشگاه قم و محروم شدن دانشگاه و دانشکده الهیات و گروه علوم قرآن و به‌ویژه دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی ارشد و دکتری از خرمن دانش و معرفت و تجربیات فراوان علمی ایشان، اظهار تأسف و از خداوند کریم و منان، تندرستی و کامیابی روزافزون ایشان را مسألت می‌نمایم.
5. از مسؤولان محترم دفتر نظارت و ارزیابی و دیگر مقامات دانشگاه تقاضا دارم تا از نظر مقررات و ضوابط آموزش عالی بررسی نمایند آیا به‌رغم موافقت کمیته منتخب دانشکده الهیات و پیگیری‌های مکرر مدیر محترم گروه می‌توان با پایه ترفیع سالانه استاد محترم آقای دکتر شاکر را به بهانه چند ساعت کسری حضور در یک یا دو ماه از سال مخالفت نمود؟ بنده به‌عنوان عضوی از گروه و نیز کمیته ترفیع دانشکده (در گذشته)، با توجه به سوابق درخشان علمی و پژوهشی ایشان و انجام وظایف محوله آموزشی در سنوات پیشین این امر را اجحاف و ستمی آشکار به حق طبیعی و مسلم ایشان می‌دانم.
6. بدون تردید رفتن آقای دکتر شاکر برای دانشگاه قم خسارتی جبران‌ناپذیر است؛ باید سالها سرمایه‌گذاری، تلاش و صبر کرد تا عضوی از اعضای هیأت علمی این مراتب علمی را طی کند تا بهره علمی لازم از وی برده شود؛ به گفته حکیمانه سعدی «بسیار سفر باید تا پخته شود خامی»! گفته نشود ایشان در این اواخر به حداقل واحدهای موظفی بسنده می‌کردند و رفتن ایشان، چندان خللی به‌بار نمی‌آورد! از نظر بنده، صرفِ حضور فیزیکی اندک یک استادتمامِ بانشاط علمی در یک مجموعه دانشگاهی و راهنمایی و مشاوره دانشجویان و انتقال تجربیات خود به آنان برای اصرار بر ماندن و هزینه کردن برای سرمایه علمی، بسیار مغتنم، باارزش و موجه می‌نماید.
7. به‌جاست لااقل گروه آموزشی علوم قرآن و حدیث و دانشکده الهیات و معارف اسلامی به پاسِ خدمات طولانی ایشان مراسمی با عنوان «تکریم جایگاه علمی استاد ارجمند» و تودیع صمیمانه با ایشان برگزار گردد و از وی خواسته شود تا حد امکان همکاری علمی خود را با دانشگاه قم تداوم بخشد دیاری- 931124 [ یکشنبه 93/11/26 ] [ 6:27 صبح ] [ مدیر ] [
نظرات () ]
|
درباره نویسنده  نویسندگان وبلاگ : ملیحه قاین ابراهیم آبادی (@)[1] فیصل جلالی (@)[0] فاطمه میری (@)[0] این وبلاگ برای بزرگذاشت مقام علمی و شاگردپروری استاد محمد کاظم شاکر یک وبلاگ گروهی راه اندازی شده است و آنانی که شاگرد ایشان بودند یا با آثار ایشان آشنایند، می توانند، هر خاطره و تجربه و نکته آموزه ای که از تدریس ها و راهنمایی ها و آثار ایشان دریافتند، به منظور سپاسگزاری از زحمات علمی ایشان منتشر کنند. اینجانب در این خصوص چند تقاضا دارم: اولاً، نظرها و پیشنهادهای خود را راجع به این مطلب منعکس فرمایید. ثانیاً، دوستانی که تمایل دارند، عضو این وبلاگ شوند و مطلب خود را در آن انتشار دهند، یادآور شوند. ثالثاً، کسانی که تمایل به عضویت در وبلاگ را ندارند، لااقل در حد یک پاراگراف درباره ایشان مطلبی را بفرستند تا در وبلاگ منتشر شود. ارادتمند دوستان | |
